Stel jezelf eens voor dat je de teller fiks naar vóren mag zetten. De jaarteller wel te verstaan. Menige vrouw gruwelt waarschijnlijk bij de gedachte ‘want het gaat allemaal al zo snel’. En de strijd tegen de zwaartekracht lijkt al regelmatig een wanhopige. Om dan ook het verstand nog de logica van dit soort gein te laten zien, tart misschien wel het onmogelijke. Toch is dat exact wat ik vorige week mocht doen en het wás gaaf…

Al twee jaar lang maak ik onderdeel uit van een groep directeuren, ondernemers, eigenaren, you name it, die elkaar een aantal keren per jaar ontmoeten tijdens ontbijtsessies*. In aanvang spraken we met elkaar – aangezwengeld door stevige gastheren – over trends, innovaties, gebeurtenissen in de markt, de wereld. Later werden dat dialogen waarin we ook zelf onderwerpen op de kaart plaatsten en daar met elkaar het gesprek over aan gingen. Om te delen met en vooral ook te leren van elkaar.

Mooie concepten waar ik veel door en van heb geleerd, maar de volgende verdieping diende zich eind vorig jaar aan. ‘Hoe ziet jouw business of branche er uit in 2020 en wil je daar een presentatie over geven?’ Ik kan je zeggen: een echte uitdaging. Degenen die mij een beetje kennen weten dat ik juist dat soort zaken niet uit de weg ga. Oké, toegegeven: ik zoek het zelfs graag op, ja.

Vorig week was het zover en deed ik ten overstaan van een groep ondernemers uit de meest uiteenlopende branches en een aantal studenten, uit de doeken hoe in mijn beleving mijn branche zich in het jaar 2020 zou hebben ontwikkeld. Het bleek nog een hele tour om in mijn rol te blijven, want de verleiding om toch ‘even te doen alsof het nog 2014 is’, bleek groot. Bij mezelf, maar zeker ook bij mijn toehoorders die na afloop van de presentatie vragen mochten stellen. Uit die vragen kwam wel naar voren dat ook zij worstelden met de door mij gestelde absurde zaken en ze probeerden er direct al gaten in te schieten.

De groep werd daarna in drieën gedeeld om te discussiëren over mijn presentatie en elke groep kreeg een aparte opdracht mee. Groep 1 moest verzinnen waarom hetgeen ik had gepresenteerd mij ook echt zou lukken, groep 2 uiteraard waarom het mij niet zou lukken en de derde groep moest de kansen en bedreigingen bezien en verwoorden.

Ik had de werkelijkheid op een aantal aspecten behoorlijk getart en ik verwachtte in de commentaren eigenlijk een soort Poolse landdagreacties terug te krijgen. Niets was minder waar. Ik kreeg op een constructieve wijze commentaar geleverd, ook op de soms bizarre afslagen die ik had genomen. Je kunt per slot van rekening je fantasie in je ondernemerschap maar eens een keer ten volle benutten, nietwaar?

Eerlijk is eerlijk, ik heb enorm genoten en had er in de dagen nadien bijna vleugels door. Hoe idioot ik sommige dingen ook had gevonden in de reis naar die presentatie toe, ten tijde van het presenteren was het al minder gek. En na het ontvangen van de feedback leken sommige zaken eigenlijk dichterbij dan ooit en zelfs misschien wel écht mogelijk.

Moraal van dit verhaal: stretchen als ondernemer door je écht eens in te leven in de uithoeken van je fantasie is zo gek nog niet. Nieuwe business hoef je niet altijd alleen te creëren, maar dat kan ook meer dan prima in een co-creatie van ondernemers onderling. Betrek er vooral ook jonge gasten bij, want daar krijg je bijzonder veel van terug. Zet open die geest, gooi de mitsen en maren ’s aan de kant en rek het koord eens ongelofelijk op. Wat een verruiming er dan kan ontstaan! Kom, trek je agenda eens?

* ja, die trend- en innovatiesessies van Jan-Henk Bouman en Wim van Rooijen inderdaad