Fouten
Deze blog verscheen in de serie SMA-blogs en is hier integraal overgenomen.
‘Als ik meer fouten maak dan jij, dan win ik!’
Een stokje mogen overnemen omdat iemand mij ziet als een van de meest ondernemende vrouwen binnen SMA? Wow, hoeveel eer mag iemand dragen? Zonder gekheid, veel dank voor je compliment, Stephan Stokkermans!
Het ligt voor de hand om het over sales te hebben in combinatie met creditmanagement; mijn expertise. Edoch, dingen die voor de hand liggen zijn niet langer meer mijn ding. Voor diegenen die dat nog niet weten: ik heb twee jaar geleden mijn bedrijf NDA Incasso verkocht en ben in december 2014 letterlijk uit de deurwaarders- en incassowereld gestapt. Gewoon omdat het kan, maar meer nog omdat ik vond en vind dat het moet. Ik ben ondernemer en als je goed wilt zien wat er in een vakgebied gebeurt – of beter nog, mogelijk gáát gebeuren – dan is het nodig om er naast te stappen. Afstand te nemen en te spiegelen.
‘Lekker makkelijk, jij kunt dat doen, ja!’ Dat is iets wat ik de afgelopen maanden regelmatig te horen heb gekregen en het blijft me verbazen. Alsof niet ieder mens die keuze heeft… Het vraagt alleen wat moed om te gaan ‘doen’, dat is waar. Laat me wat zaken schetsen.
Van ForeCasting naar BackCasting!
Ik schat in dat in zo goed als elk SMA-bedrijf sterk wordt gestuurd op de forecast die met elkaar is vastgesteld. Veel, zo niet alles wordt gemanaged vanuit ervaringen die zijn opgedaan in het verleden. Niet onaardig, maar een veel effectievere manier om te verzinnen welke stap je mórgen moet nemen is om backcasting te introduceren.
Een leerzaam traject waarin je de teller 10 jaar vooruit zet en je fantasie de vrije ruimte geeft om te verzinnen wat er in 2025 allemaal gebeurt in jouw vakgebied. Als je dat doet met ondernemende (jonge!) personen buiten jouw vakgebied en feedback vraagt, krijg je een geweldig beeld bij de stappen die je het komende jaar kunt (of moet) gaan nemen. Als je wilt weten hoe dat exact in z’n werk ging, kun je dat hier nog ’s nalezen.
Wat deze exercitie mij heeft gebracht is dat ik daadwerkelijk uit mijn vakgebied ben gestapt, vanuit de overtuiging dat het vak in zijn huidige vorm niet blijft bestaan. Die beslissing zou ik eerder niet hebben genomen. Het is een feit dat pure innovatie vaker buiten je bedrijf te vinden is dan er in, terwijl echte concurrentie – zeg maar van het disruptieve Uber-soort – steeds vaker uit een onverwachte hoek komt.
Wat dan wel DOEN?
Ik ben een paar maanden in het buitenland geweest om onder andere aan mijn boek ‘Iemand moet het doen’ te werken. Dat gaat over het incasso- en deurwaardersvak inderdaad en nee, niet over de vakinhoudelijke zaken. Een fikse job waar ik een behoorlijk struikeltraject in ondervind want een boek schrijven blijkt nogal een ding. Daarnaast ben ik in de afgelopen maanden met diverse bedrijven in gesprek geraakt over zeer uiteenlopende activiteiten en uiteraard denk ik intussen na over nieuw op te zetten bedrijven.
Oh, en eind 2014 heb ik een chip laten plaatsen in mijn hand om in een pilottraject te helpen onderzoeken wat deze technologie kan gaan betekenen voor onze maatschappij. Ik neem deel vanuit mijn verwachting dat dit voor betaaltechnologie in de (nabije) toekomst dé plek kan zijn om op voort te bouwen. Eens, ik kan er nu nog niet zoveel mee. Maar de gedachte dat ik samen met ongeveer 2000 anderen in de wereld rondloop die ook willen onderzoeken wat er allemaal kan met een chip in het lijf intrigeert me. Dát is waar mijn passie zit. Niet afwachten, niet maar zien wat er op mij af komt, maar er zelf op af gaan. Vernieuwing opzoeken en ja, trial and error hoort daar bij. Learning by doing dus. Gaat alles lukken? Zeker niet en gelukkig maar! Maar het brengt me wel elke dag een stapje dichter bij waar ik naar toe wil. Waar dat dan ook ligt 
Blijven leren!
Wat me trouwens opvalt is dat menigeen denkt dat ik maar wat ‘in de rondte leef’, bij gebrek aan het hebben van een core business momenteel. Eerlijk gezegd leef ik intenser dan ooit. Ik spreek heel veel nieuwe mensen (wat erg leuk is), maak de nodige fouten (waar ik veel door leer), voel me regelmatig een stagiaire (want heb geen medewerkers meer en moet nu diverse zaken zelf doen), maar ik word gesterkt door de gedachte dat ik van jou win als ik meer fouten maak!* Stapjes maken, struikelen, hollen, stilstaan, vallen en weer opstaan. Een heerlijk traject waar een ieder voor kan kiezen, als ‘ie de vrees voor het onbekende maar van zich afwerpt.
En natuurlijk komt er ook voor mij een moment waarop het er allemaal weer om gaat spannen. Dat aannames onderbouwd moeten worden met businesmodellen, cijfers, etc. Zoals ik er nu tegenaan kijk klop ik dan waarschijnlijk weer aan bij Diederik Slob, program director van Nyenrode Business University Want wie anders dan Diederik kan mij daar beter in meenemen?
Ondernemende groet van Connie / PS zeg ‘s, wat doe jij in 2025? ?
* op zoek naar extra inspiratie? Kijken!
